W 1913 roku założyła swój pierwszy sklep z kapeluszami i damskimi ubiorami. Od 1915 roku zaczęła lansować w nim ubrania o charakterze sportowym do pracy na rzecz wygody. W 1916 zaprezentowała kolekcję kostiumów z miękkiego dżerseju, uważanego dotychczas za materiał bieliźniany. Kiedy zdobyła już popularność, w 1919 roku, przemianowała swój sklep na Dom Mody Chanel. Jej ubrania na bazie dzianin szybko przyniosły zainteresowanie bogatych i wpływowych klientek. Jednak prawdziwy sukces przyniosły jej perfumy, stworzone w 1921 roku, Chanel No. 5, które weszły na rynek w 1922 roku. Już od początku zdobyły one wielką popularność i do dziś są uwielbiane przez kobiety na całym świecie. W ciągu kolejnych 30 lat jej projekty modniarskie, podkreślające funkcjonalność i prostotę, zrewolucjonizowały przemysł odzieżowy. Przedsiębiorstwa Chanel zatrudniały na przełomie lat 20. i 30. około 3500 osób ( m.in. dom mody zajmowały już kilka kamienic przy Rue Cambon, laboratorium perfumeryjne, zakład tekstylny, pracownia biżuterii artystycznej). W 1938 roku Coco zamknęła działalność na czas wojny.
W 1940 roku uciekła przed niemiecką inwazją do Vichy. Następnie powróciła do Paryża, gdzie spędziła resztę wojny w hotelu Ritz, w towarzystwie wysoko postawionych Niemców, w tym dyplomaty, a zarazem jej kochanka, Hansa Gunthera won Dincklage. Według Hala Vaughana działała w tym czasie z Abwehrą. W 1944 roku, po wyzwoleniu Francji przez aliantów, została na krótko aresztowana. Została jednak wypuszczona dzięki Winsonowi Chruchillowi. Po tym zdarzeniu wyemigrowała do Szwajcarii. Powróciła w 1954 roku prezentując swój najnowszy kostium - prosty żakiet bez kołnierzyka, wykończony plecionką, zestawiony ze spódnicą do kolan. Strój ten cieszył się ogromną popularnością. Gabrielle Bonheur Chanel była uzależniona od narkotyków. Przez całe dorosłe życie wielokrotnie podkreślała swoje antysemickie poglądy, a pod koniec lat 30. zaangażowała się nawet w wydanie periodyku o profilu narodowo-antysemickim- Le Temoin. W trakcie wojny prowadziła starania mające na celu odebranie majątku jej dotychczasowym wspólnikom, żydowskiej rodzinie Wertheimerów, na mocy wprowadzonych przez nazistów ustaw antyżydowskich. Podejrzewana również o działanie na rzecz niemieckiego wywiadu w 1945. Zdeklarowała się pośredniczyć w negocjacjach między III Rzeszą a Wielką Brytanią w celu zawarcia separatystycznego pokoju na zachodzie, Pomimo głośnych związków, m.in. z księciem Dymitrem Romanowem, od którego otrzymała "perły Romanowów", Coco Chanel pozostała niezamężna.
Zmarła 10 stycznia 1971 roku w Paryżu, w wieku 88 lat. Pochowana została na pięknym cmentarzu w Lozannie.